از بامداد - دره تنهایی

از بخیل در شگفتم ، به فقرى مى‏شتابد که از آن گریزان است و توانگریى از دستش مى‏رود که آن را خواهان است ، پس در این جهان چون درویشان زید ، و در آن جهان چون توانگران حساب پس دهد ، و از متکبّرى در شگفتم که دیروز نطفه بود و فردا مردار است ، و از کسى در شگفتم که در خدا شک مى‏کند و آفریده‏هاى خدا پیش چشمش آشکار است ، و از کسى در شگفتم که مردن را از یاد برده و مردگان در دیده‏اش پدیدار ، و از کسى در شگفتم که زنده شدن آن جهان را نمى‏پذیرد ، و زنده شدن بار نخستین را مى‏بیند ، و در شگفتم از آن که به آبادانى ناپایدار مى‏پردازد و خانه جاودانه را رها مى‏سازد . [نهج البلاغه]

دره تنهایی

از بامداد(شنبه 87 خرداد 11 ساعت 9:54 صبح )

جانا ؛جانی عاشق روی تو مراست افتادگی یی بر سر کوی تو مراست

هرگز نتوان گفت - یقین میدانم- آن قصه که با هر سر موی مراست

» امین
»» نظرات دیگران ( نظر)

لیست کل یادداشت های وبلاگ?

روزمرگی
[عناوین آرشیوشده]

اوقات شرعی

بازدیدهای امروز: 6 بازدید

بازدیدهای دیروز:14 بازدید

مجموع بازدیدها: 4055 بازدید

[ صفحه اصلی ]

[ ?پست الکترونیک ]

[ ? پارسی بلاگ ]

[ درباره من ]

» آرشیو یادداشت ها «

بهار 1387

» اشتراک در خبرنامه «